Ben Döndüm!

Birkaç hafta önce blogu gizlemiştim ve bugün itibarıyla döndüm. Özlediniz mi beni? 😊 İşim için başka bir mail adresi açtım, Google adımı da değiştirdim de geldim.

Blogda olmadığım süre boyunca hayatımda bir değişiklik olmadı, her şey monoton. Klasik şikayetlenmelerime başlamayacağım. Hayatım koşuşturma içinde geçiyor. Ela, adını yazmayı öğrenmiş. Ve ben bunu haftalar sonra öğrenmiş bulunmaktayım. Neden? Çünkü; İşim o kadar yoğun ki, haftasonu da sınav görevleri olunca çocuğumu göremiyorum. Eve gelince oyun oynuyorum. Sonra yemek, bulaşık, Ela'nın uyku saati derken 3 saatlik zaman dilimi bitiyor.

He bir de, Anasınıfı öğrencilerine de ödev yüklemek nedir Allasen? Haftasonu1 sunum ödevi, 1 deney ödevi, 2 sayfa çizgi çalışması ve bi de pekiştirme ödevi vardı.

29 Ekim kutlamalarını da es geçmeyelim.

29 Ekim konusu tam bir hayal kırıklığıydı.. Neyse bu konu bende kalsın..

Tamam sorumluluk alsınlar da bu kadarı fazla... Çalışan anneleri de düşünmek lazım nihayetinde. Mesela ben, çocuğumla oyun oynamak isterken ödev stresi yaşamak istemiyorum.Bu konuyu da öğretmenle konuşacağım.

Neyse ne diyorduk? Döndüm ben😊

Öldüm, Ağlayanım Yok.

Son 2 aydır işlerim çok yoğun. Başımı kaşıyacak vaktim yok. Hafta sonları da sınav görevim oluyor. Aha az önce Kerimeeee cumartesi görevlisin dendi. Yarın da Kayınbiraderimin nikahı var. 2 hafta sonra da düğün.
Ben daha kına gecesi için elbise alamadım. Ela ve babası tam ben eksiğim hala.

Ela bu sene Montessori grubuna gidiyor. Şikayet etmeye başladı hanımcım. Neymiş öğretmeni ona temizlik yaptırıyormuş :D Masa falan silip, materyal toplamaktan bahsediyor.

O kadar çok stresliyim ki 58 kilodan 52'ye düştüm. Ha bire midem ve başım ağrıyor. Aralık'a kadar bitmez benim işim. Sonra annem ameliyat olacak. Tek kızı benim. Anneme bakmak için Kayseri'ye gideceğim sonra. Hastanede refakatçi kalamam ama. Kan tutuyor beni. Kan görünce şıpp diye bayılıyorum çünkü. Halam kalır hastanede yanında.

Şube Müdürümle konuştum yanıma birini verin yetişemiyorum diye. Dudak okumak yeterince zorken, bu durum karşısında iyice zorlaştı. Uzun süre bilgisayara bakınca gözlerim bulanık görüyor, gözler bulanıkken dudak okumak neredeyse imkansız gibi. Kafamın içi o kadar dolu ki.. Bir çaresine bakacağını, şimdilik idare etmemi söyledi. Hal çaresi bulunana kadar ölmem inşallah.

O değil de, bu kız duymuyor yapamaz, ne yapabilir ki en fazla sertifika inceler diyen eski amirlerim bu halimi görse neler hisseder? Hayır kendimi övmek değil amacım, 7 yıllık memuriyet hayatımın 6 senesi hep küçümsenerek geçti çünkü. İlk amirim PDR mezunu idi. Bama moral vereceği yerde, sen duymuyorsun seni MEB o yüzden buraya gönderdi, işe yaramayacağını biliyorlar çünkü demişti.... ve şimdi ben şeflerimden iyi yapıyorum işimi, şeflerim bana soruyor bu nasıldı, şu nasıldı diye. Duyabilsem şef olurdum ama onu yapamam. Telefon açamıyorum çünkü..

Kulağım duymuyor olabilir ama bu sana beni küçümseme hakkı vermiyor sizlere... Yine çok doluyum, yine çok bitkinim, yine çok bezginim...

Neyse.. Hayat böyle...

Dopdulu kafayla, bozuk Türkçemle yazdım mazur görün..9 ayın son çarşambası da bitti :D 

Mırkk Bey

Işten çıkınca kuaföre gittim bugün. Maymuna dönmüştüm biraz insana döneyim dedim.
Kuaföre girince oturdum boş koltuğa. Etrafıma bakarken birden kucağıma yakışıklı beyefendi oturdu. Noluyor yaaa dememe kalmadan ilk görüşte aşık olduk birbirimize. Sonunda veda etmek çok üzdü. Nasıl tatlıydı yaa. Pati ver deyince patisini elime vermesi falan.
Sahipsiz olsa gerçekten eve almak isterdim bu tatlı mırk beyi. Kayınvalidem huylanıyor gerçi almam biraz zor. Baksanıza şunun güzelliğine.

Bacağım kıpırdayınca rahatı bozuldu ya, elimi ısırdı hain 😀

Kullanım Kolaylığı ve Estetik Bir Arada

Derin dondurucuların faydalarını anlatarak zamanınızı almayacağım, uzun süreli gıda depolama için başka bir seçeneğin olmadığını zaten biliyorsunuzdur. Henüz bilmiyorsanız da, bu yılki Kurban Bayramı’nda öğreneceksiniz zira etleriniz buzdolabı içerisinde en fazla bir hafta dayanacak! Yani ister et, isterse de diğer gıdalar için uzun süreli depolama yapmak istiyorsanız, bir derin dondurucu kullanmanız gerekiyor. Bu bakımdan iki seçeneğiniz var: yatay ve dikey derin dondurucu modelleri. Yatay olanlar bir sandığı andırıyor ve kapakları üst kısımda yer alıyor. Dikey olanlar ise aynı bir buzdolabı gibi: Kapakları ön kısımlarında bulunuyor ve (isminden de tahmin edebileceğiniz gibi) dik şekilde kullanılıyorlar. Ben, tercihimi dikey derin dondurucu modellerinden, hatta daha net söyleyecek olursak, UED 5170 DTK A++ modelinden yana kullandım.

                                                               

Neden derseniz, her şeyden önce Uğur Soğutma markası güven veriyor. 60 yılı aşkın bir süredir derin dondurucu üretiyorlar ve bu nedenle benzersiz bir uzmanlıkları bulunuyor. Unutmayın, bu cihazları on yıllar boyunca kullanmak için alıyorsunuz ve he sağlamlıkları, hem de servis ağlarının yaygınlığı önem taşıyor. Uğur Soğutma, her iki bakımdan da beklentilerimi fazlasıyla karşılıyor. Gelelim tasarıma: UED 5170 DTK A++, dikey bir derin dondurucu modeli. Ben bu tasarımı seviyorum zira kullanması daha pratik geliyor: Aynı bir buzdolabı gibi rahatça kullanabiliyor, hatta buzdolabının yanına koyarak uyumlu ve estetik bir görünüm elde edebiliyorsunuz (ben öyle yaptım, tavsiye ederim). 

UED 5170 DTK A++ yalnızca 46 kilo, yani kimseyi çağırmama gerek kalmadan bir köşeden diğerine kolayca taşıyabiliyorum. İç hacmi 170 litre, sadece benim değil, komşularımın gıdalarını bile depolamaya yetiyor! A ++ enerji sınıfında olduğu için, neredeyse hiç elektrik harcamıyor. En sevdiğim özelliği de, elektrik kesintilerinde bile içindekileri 15 saat boyunca korumaya devam edebilmesi oldu. Sık sık kesinti yaşanan bir yerde oturuyorsanız, emin olun bu özellik çok işinize yarayacak. Satın almak için https://satis.ugur.com.tr/item/ued-5170-dtk-a/100028 adresini kullanmanızı tavsiye ederim, peşin fiyatına 12 taksit yaptırarak kredi kartınızla alabiliyorsunuz. Geniş iç hacimli, dayanıklı, pratik ve uygun fiyatlı bir derin dondurucu arıyorsanız, UED 5170 DTK A++ modelini gönül rahatlığı ile tavsiye ediyorum.

                                     

Bir boomads advertorial içeriğidir.


3 İçerik URL'si

http://

Gönder

Kırık Kalp

Kalp yamuk yumuk olmuş ama olsun...

Hani bi söz yar ya;

En çok güvendiğin kişiler öğretir size, kimseye güvenmememiz gerektiğini...

Son günlerde kalbim çok kırık. Ufak bir şey yüzünden, çok kırıldım.

İnsanlar neden bu kadar bencil?

Bencile olmak için mi doğmuşuz yoksa?

İlle ben, ben, ben demek nedir?

Ufacık bir şeyi bu kadar uzatıp, o kişiyi boğmak istemek nedir?

Çok doluyum, kırgınım..
Bunları kelimelere dökecek kadar..
Ama yapmayacağım.


Belki de bu yüzden ben insanlardan çok hayvanları seviyorum.
En azından hayvanlar kalp kırmıyor.

Bu kuzuyu beslemek gibi mesela.. Huzur veriyor, içinde kelebekler uçuşturuyor, sonrasında elini yalıyor.

Şimdi, öğle molası. Herkes yemeğe gitti.
Bense, bir paket negro bisküvi ile yağan yağmuru seyrediyorum evrak dolu bir odada.
İçim sıkılıyor sanki patlayacak gibi.
Hicran, Ela'yı özlediğindendir diyor,
Ama sanmam..
Çıkar yakında kokusu..

Son günlerde

Evde 2 kişi kalmak bana bu aralar iyi geldi. Zaten çok yorgundum. 2 kişi pek yemek yemiyoruz. Genelde abur cubur. İşler bu aralar çok yoğun. Eve gidince pestilim çıkmış oluyor. Kayınvalidemin buzluğa attığı barbunyalar çok kurtarıcı oldu benim için. 2 gün idare etti. Sonra marketten mantı aldım o da 2 gün idare etti. Kaldı bugün. Ne yemek yapsam acaba?

Sakarın önde gideniyim ya, parmağımı dosyaya sıkıştırdım yine kanadı. Tescillettireceğim lakabımı. Sakar Kero nokta...

Akşamları İlkay'la ayrı telden takılıyoruz. O pc den film izliyor bende Ela'nın tabletinden Kore dizisi. Bu ara Chicago Typewriter izliyorum. 16 bölümlük dizi. Her bölümü 60 dakika. Sonra uyku.. Fantastikmiş bu dizi henüz 5 bölüm izledim ama sevdim. İçine çekiyor beni. Sabahları  işe gelmiyor olsam sabaha kadar izlerim :D

Bazen kahve içip, eğlencesine falcı bacıya gönderiyorum. Hayır beni kim kıskansın Falcı teyzem? Hassas noktam benim işitme engelim. O konuda çok kırıldım falda da niye çıkıyor anacım?

Ela'da keyfini çıkarıyor köyün. Ordan bana böyle güzel mesajlar geliyor. Çok özledim de kuzumu. Ensesinin kokusunu da çok özledim. Kaldı 1 hafta..

Şimdi öğle yemeği yiyip işe gömüleceğim... 2 gün iş yok dimi.. Oh bee.. Yaşasın cuma..

Sakarın Önde Gideni

Ben kendimi bildim bileli sakarım. Aniden bir şey kırar, kendimi yaralarım. Dün akşam kafamı tavana vurdum. Öyle feci vurdum ki nasıl ağladım nasıl... Sağ tarafı hala şiş ve ağrıyor. Hayır kafam kırılsa sorun yok ta, 4 kez başarısız operasyon geçirip, darbe almamam gereken kulağımın hemen yanı. Kulakta gitti iyi mi? İzin alıp doktora gidemiyorum, yanımdaki memuır izinde kaldım sana bir başıma. İş yapabilsem amenna, gözlerim kayıyor,neredeyse uyuyacağım masanın üstünde.

Kafanı tavana vurmayı nasıl becerdin derseniz, bizim ev dubleks. Eğik tavan yani. Film izliyordum, kafamı aniden kaldırınca çattt... Buz tuttum ama yine de şişti.

Şef bana atama dosyaları getirdi şimdi. 4 denee.. Yazayım bari bayılmazsam.

Bugün üşümeye başladım ne hikmetse. Ayaklar, eller, kollar buz oldu. Yağmur mu yağacak nedir? Yağmasın yaa, evde camlar açık. Evin içi mahvolmasın birde onları temizleyemem.

Eloş, babaanne ve dedesi ile Ordu'ya gitti cumartesi günü. Onu da çok özledim :(

Dün iş yerinde görev dağılımı oldu. Odamızdaki neşeli şefimiz gidiyor, yerime dominant teyze geliyor. Yani yeni şefimiz. 5.5 yıldız Özel Öğretime kök saldım, beni almamışlar bir yere. Hayır odamdan memnunum da, en yoğun iş benim. Sağırı verdiler en yoğun bölüme. Yetişemiyoruuummmm...

Hadi kaçtım, kolay gelsin bana.

Annen Sana Yemek Vermedi Mi?

Ben ne zaman Kayseri'ye gitsem, kilo verip gelirim. Bunun bir açıklaması yok. Belki de psikolojik?

Şöyle ki; bir zamanlar üniversitede öğrenciyken, 9 kız bir evde kalıyorduk, ve hepimiz de yemek yapmayı bilmiyorduk.

Eeee bu durumda ne yapılır? Bildiniz. Makarnaya talim... Tost makinesi falan yok. Hep makarna... Okulda da tost, döner falan. Olduk sana 100 kg.. Abarttım dimi?

Fotoğrafı çeviremedim. Böyle kaldı. Since 2009 Ocak 😆 Alt kısmı göstermeye gönlüm razı gelmedi dermişimmm... Tek bi kotum vardı 44 beden. Onun düğmesi bile patlamıştı. Gerisini siz düşünün 😆

Şimdi annem ve babam beni okulumun bulunduğu Tokat'a bırakıp Kayseri'ye dönmüşlerdi. Birkaç hafta sonra Kurban Bayramı dolayısıyla 1 haftalığına Kayseri'ye gittim. Annem otogarda beni görünce "bu ne hal kızım, ben seni böyle mi bıraktım okula?" dedi ve bana yemek vermedi :D

Valla bak vermedi. Kepek ekmek aldırdı babama, bana özel. Kendilerine, annem tam buğday unundan bazlama yapar her sabah. Bana o yok, kepek ekmek neyime yetmiyor?

Şimdi durum değişti, annemin gözünde ben tam iskelet oldum. Ye kızım ye, ondan da ye, bundan da ye... Noldu anne? bir zamanlar önümden yemek alıyordun, şimdi ne değişti? O zaman, abooovvv o gözler, yanaklar neydi gızzz dedi :D :D

Bunlar da şimdiki hallerim. Yukarıdaki foto ve aşağıdakiler arasında tam 20 kg var. 

Geçen hafta işe başladığımda, herkes aynı anda " annen sana yemek vermedi mi?" demeye başladı. Vermedi aplam(b değil p. şiveli söyleyiverin), abim sen ver hayrına dedim ben de. 

İnsanları anlamak çok zor. Kiloluyken, az ye az, bu ne şişmişsin derlerdi. Şimdi de iskelet gibi olmuşsun, ye ye ye... 1 kg alsam, aaa kilo almışsın.... Eee bu durumda ben ne ne yapabilirim? Ayaklarım da 39 numara.. Evet, evet 39 numara.. Koca ayaklı oldum şimdi de. Allah beni böyle yaratmış ne yapayım, ayaklarımı mı kırayım? Bir de koca ayaklılık bizde genetik. Annem 40 numara :)

Kiloma gelince, yaşamımın belli bir döneminde aşırı kilom vardı ve bu kilolarım beni çok yoruyordu. O yüzden zayıf halim daha iyi. Enerjim var, hemen yorulmuyorum, merdivenleri çıkarken tıkanmıyorum ve ayrıca henüz 26 yaşındayım. Belki de ileriki yaşlarımda kilomu hemen veremem? Metabolizma yavaşlar? 

Kısaca ben bu halimle mutluyum.

He bir de, akrabalarım bu sefer beni çirkin buldu. Yüzüm çok çökmüş, kırışmış, çillerim horona kalkmış. Bakım yapacakmışım, kırışıklı kremi alıp kullanacakmışım. :D

Dediğim gibi, ben bu halimle mutluyum, Herkes kendine baksın. Yeminlen yıldım...