20 Eylül 2012
14 Eylül 2012
Ela bebeğin doğumu
Çok stresli duygusal bir hamilelik dönemi geçirdim. Çoğu zaman kendimi mutsuz hissedip ağlıyordum stresli olmam bebeğe yansıdı sanırım. Kontrole gitmiştim bebeğim oynamıyor kaç gündür dedim Nst'ye aldılar tık yok serum takmışlardı oynamaya başladı Doktorum bana dedi: Kerime bol bol meyve çikolata ye böyle devam ederse yarın gel. Bende tamam dedim eve gelince ne varsa yedim ama yine tık yok. Ertesi gün gittim Nst ye aldılar yine durum aynı acilen sezaryene aldılar ben normal istiyordum kısmet sezaryenmiş. Kordon dolanmış bebeğimin kalbi atmıyordu ihmal etseydim kaybedebilirdim..
Narkoz alana kadar hemşireler soru soruyor ben duymuyorum dudak okuyorum maskeniz var anlamıyorum diye bağırıyorum :) soru sormayı kesip uyuttular beni :)
13.07.2012 de saat 16:20 de hayata merhaba dedi prensesim :)
Gözlerimi açtığımda Annem ve Eşim yanımda bulanık bulanık çift çift görüyorum etrafımı ilk sözüm ''çok acıyo anne bebeğim nerde'' oldu :)
Ve bebeğimi Hemşire hanım getirdi bakıyorum hayran hayran bu benimmi diyorum diyorlar evet o senin :)
Benim istediğim ismi beğenmedi aileler bende ilk 2 gün çirkinim dedim ona :) Duru istiyordum tertemiz berrak olsun diye.. neymiş sabun ismiymiş kayınpederim annesinin ismini istedi yok istemem Rabia olmasını dedim o zaman Ela olsun :)
İyiki doğdu evimizin neşesi oldu:) ve bugün tam 2 aylık olduk..
12 Eylül 2012
Başlarken.. :)
Hergün Pc'yi açmamda sevdiğim blogları okurdum benimde içime sindi bir blog açmak. Eşimden izin istedim ilk başta izin vermedi çok istediğimi görünce resim koymamak şartıyla izin verdi çok mutlu oldum :)
Blogu yenidoğan bebeğim Ela için açmak istedim onun gelişimlerini neler yaptıklarını yazmak için ileride kendisi okusun diye :)
Eşim ve ben işitme engelliyiz ama dışardan bakınca hiçç belli olmuyoruz duymuyoruz ama anlayı konuşuyoruz. Eşim hayatla barışık hiç isyancı değil bu haliyle ama ben birkaç intihar denemelerim oldu bu durumum için unuttum gitti şimdi... Memur olu gidince daha kötülerini görünce halime şükretmeyi öğrendim tabiki :)
Bebeğimin bakımı için kayınvalidem yardım ediyor bize beraber yaşıyoruz ikimizde duymadığımız için ayrılmamıza göz yumuyolar sadece eşimin ailesi değil benim ailemde öyle. İçimde kalıyo ayrı evim olması ama bunada şükürler olsun diyorum :)
Daha yeni olduğumdan fazla bişeyler bilmiyorum yavaş yavaş öğrenirim ehh :)
Blogu yenidoğan bebeğim Ela için açmak istedim onun gelişimlerini neler yaptıklarını yazmak için ileride kendisi okusun diye :)
Eşim ve ben işitme engelliyiz ama dışardan bakınca hiçç belli olmuyoruz duymuyoruz ama anlayı konuşuyoruz. Eşim hayatla barışık hiç isyancı değil bu haliyle ama ben birkaç intihar denemelerim oldu bu durumum için unuttum gitti şimdi... Memur olu gidince daha kötülerini görünce halime şükretmeyi öğrendim tabiki :)
Bebeğimin bakımı için kayınvalidem yardım ediyor bize beraber yaşıyoruz ikimizde duymadığımız için ayrılmamıza göz yumuyolar sadece eşimin ailesi değil benim ailemde öyle. İçimde kalıyo ayrı evim olması ama bunada şükürler olsun diyorum :)
Daha yeni olduğumdan fazla bişeyler bilmiyorum yavaş yavaş öğrenirim ehh :)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)