Duymadan hayatı yaşayabilmek...

      hayatı duymadan yaşamak o kadar zor ki...
nasıl anladığını nasıl anlaştığını kendinden başkası bilemiyor ...
ama yaşamak güzel hayat güzel ben memnunum hayatımdan her şey monoton ve güzel isyan ettiğim zamanlarımda oldu intihar denemelerimde deprasyonlarımda... ama herşeye inat yaşamak güzel...
  Doğuştan olmayan sonradan hastalıkla gelen bir kayıp benimkisi. Annemle Babamın çırpınışları benim için endişeleri başarısız ameliyatlar hiçbişey iyileştirmedi beni ama isyan etmedim değil ilk başlarda kabullenemedim neden ben neden ben diye. 
  Hiç duymadan dudak okuyarak işaret dilini bile bilmeden hayata tututunmaya çalışıyorum eşim işitme cihazıyla duyuyor ama bende o şanst yok oda sonradan hastalıkla olmuş böyle. 
  Tesadüfen tanıştık ve evlendik aslında aklımda evlenmek gibi bişey yoktu benim gibi birini bulmuşken anlaşabiliyorken kaçırmak istemedim yani :) 
  Bebeğimizin bakımına gelince zorlanmıyoruz kayınvalidemle birlikte yaşadığımız için yardımcım sağ kolum kayınvalidem benim Allah ondan razı olsun..


 ama Ela'nın seslerini duyamamak çok acı bir tek onun için yanıyorum ben...
 bunada şükür beterin beteri vardır 

  Engelli olmak toplum tarafından bazen dışlanıyor bazen görmezden geliniyor çok acı verici bir durum aslında alıştım kendime yapılan muamelerden bu beni olgunlaştırdı teşekkür ediyorum beni dışlayanlara.

 Hayat herşeye rağmen güzel...
Sevgiyle kalın...