MENENJİT HASTALIĞI

Bu postumda benim neden duymadığımı merak edenler vardı o yüzden neden duymadığımı ve nasıl olduğunu anlatmak istiyorum.

yalnız ben yazım ve imla kuralı özürlüyüm görmezden geliniz ;)  (Resmi yazı yazarken bile hatalı yazıyorum :)  )

Doğuştan değilim arkadaşlar...
 6 yaşında yaramaz bir çocuktum ben az buçuk bir şeyde olsa hatırlıyorum. Henüz 1 sınıf öğrencisiydim bildiğim tek şey ben çok yaramazdım söz dinlemezdim birgün nasıl olduysa bilmiyorum ki gözlerimi Kayseri Devlet Hastanesinde açmışım.. Daha dün gibi hatırlıyorum gözlerimi açtığımda kimsecikleri tanıyamıyor mal mal (masum deyiniz) bakıyorum anne ve babamı bile tanıyamadım o derece. Karşımda kim varsa onun ağzına bakıyorum veee ben duymuyorum diye kekeleyerek konuşuyorum.

Civciv gibi şakırdayan ben o an yeniden doğdum sanki. 20 mayıs benim yeniden doğduğum günüm benim miladım... Anne karnından yeni çıkmış bir bebek gibi seyrediyorum etrafımı ne konuşuyorum ne duyuyorum ne de yürüyorum. yürüme, konuşma yeteneğimide kaybetmiştim o an!

Serumlar, iğneler, tomoğrafiler, mr ler ardı ardına kesilmiyordu henüz 6 yaşını bitireli 1.5 ay olmuştu.
İlk önce anne ve babamı tanımaya başladım. Sonra Babaannemi..

Beynim tamamen yeniden çalışmaya başlamıştı adeta. o ne o kim ??? gibi sorular sorular.. Kendime gelince herşeyi hatırlamaya başladım yavaş yavaş hala arşiv gibi hafızam var unutmak istediğim şeyleri bile unutamam ama havale geçirmeden önceki birşeyi hatırlamıyorum.. çoğu kişinin hatırlamadığı şeyleri hatırlıyorum.

Belirttiğim üzere benim duymamamın nedeni beynimin zedelenmesi ve kulağıma vurması. İşitme cihazları, koklear implant (kulak içi bilgisayarı) fayda etmedi bende. Bomba patlasa bile duymam ben amaaaa çok güzel anlaşırım işaret dili nedir bilmem hıkkk demeden gözünü kırpmadan karşındaki insanın ağzına dikkatlice bakıp dinleyeceksin. Kimine göre çok zor.. Kimine göre imkansız. amaaaa ben istersem herşeyi beceririm kendime güvenim var.

veee normal hayata başladım okuluma 2 sınıftan devam ediyorum. okuma yazmayı tekrardan sökmek zor oldu tabiki. anlamıyorum anlamıyorum ne bu???? okulumuzda 3 sınıf 3 öğretmen vardı nerdeyse tüm öğretmenler benim için seferber olmuşlardı. neyse ki hemen söktüm okumayı yazmayı.
yine karşıma bir sorun çıkmıştı. çalışmak nedir? ders nasıl çalışılıyor? sınavlarda sağımda solumda önümde arkamda kim varsa ona bakarak yaptım ben tabii hocalarım bir kelime birşey demezlerdi ben yeniden öğreniyordum ya kim ne desin ki?? amaa çok alay konusu olup ağlardım. bin bir umutla işitme cihazı almıştı babam arkadaşlarım alay ediyor diye alıp atardım.. takıyordum cihazı ama duymuyordum.. hala da öyleyim.
bu böyle devam edince kimse sen okuyamazsın demedi ama bir meslek sahibi olamazsın dediler. haklılar ya çok tembelim bişey bilmiyorum. kitap okumayı çok seviyorum Hikaye roman okuyarak kendi konuşmamı geliştirdim insanın ağzına bakarak dudak okumayı öğrendim sanmayın kii ben hiççç eğitim almayıp kendi kendimi geliştirdim. sen okuyamazsın sen yapamazsın diyenlere inat üniversiteyi okudum. ve memur oldum. İnsan kendine güveniyorsa eğer o bedenindeki engeller vızzz gelir.
Kanıtını vereyim...
Abim sağlam bişeyi yok ama benden tembeldi. anlamıyorum kafam almıyor derdi.
ben hocalarımı anlamıyordum ama karşımda kitaplarım vardı kimse anlatmadan kendi kendime anlamaya çalıştım.
asıl engel insanın bedeninde değil beynindedir.


HAYATTA KİMİN NE ENGELİ VARSA KÜÇÜMSEYEREK ACIYARAK BAKMAYALIM LÜTFEN. O İNSANIN İÇİNDFE DERİN YARALAR BIRAKIYOR VE KENDİNE OLAN ÖZGÜVENİNİ KAYBEDİYOR.


HERŞEYE RAĞMEN HAYATI VE YAŞAMAYI SEVİYORUM...

Uzun oldu kusuruma bakmayın :)
sevgilerimle...