yenidennnnn

Uzun zamandır bloguma girip bakmadım bakamadım işten izin aldım dinlenmeye kafa dinlemeye. Annem ve Babam geldiler burdalar hala. Hastane kontrolüne ben götüreceğim kızımı diye Babam gitmek istemiyo gitmesin deee kalsın Babişkom :)

Benim birtakım psikolojik rahatsızlığım var tırnaklarım uzun olmasın amann kendimi yaralıyorum ya :(  

Canım hep uyumak istiyor hiçbirşey yapmak istemiyor  Ela ile de pek ilgilenemiyorum sağolsun Kayınvalidem çok güzel bakıyor hatta benden daha güzel bakıyor desem daha doğru. Hakkını ödeyemem.... 

Artık herşey düzeldi derken beynim uyuşup tekrar halisülasyonlar görmeye başlayıp kafasız ölüyü görünce kendimi paralayıp kendimi öldürmeye çalışmalarım kan çanağına dönmüş gözlerimle yemeden içmeden kesilmiş akıl hastanesinin yolunu gözlemiştim. 3 tane ilaçla iyiyim. Ela ya anneliğimi hakkıyla yapamamam bana vicdan azabı çektiriyor onu düşünüp ilaçlarımı içmek istemiyorum anne sütünden mahrum etmemek için..

Annemlerde Ela memeye bağlı değil zaten pek emmiyor sağıp veriyorsun bunun rızkı buraya kadarmış diye teselli ediyorlar beni. 

Kızım için iyi olmak güçlü durmak zorundayım.. Dilimden dualarım kalbimde kızım ve eşim eksik değiller....

İyi ki var canım ailem..,

onlar olmasaydı beni kimse çekemezdi hasta halsiz bitkin..

imtihan dünyası napalım...

sağlığınızın kıymetini bilin.