Çok severek takip ettiğim hiçbir yazısını kaçırmadığım Nabrut'cum sormuş.. Bir kitap olsaydınız nasıl kitap olurdunuz diye...
Keyifle cevaplayacağım ben de..
Bir kitap olsaydım adı: ''Empati Kur'' olurdu...
Okurken her insanın aynı olmadığını, özel insanların yaşarken hayatını zorlaştırdığımızı görmenizi isterdim...
Mesela;
-Ben trafikte zorlanıyorum korna çalıyor mu farkında değilim ısrarla kornaya basıyorsunuz düşündünüz mü hiç '' bu işitme engellidir duymuyordur bekleyim geçsin'' falan..
- Görme engelli insanlara özel kaldırımdaki sarı kabarma çizgilerin önüne araba park ediyorsunuz hiç düşündünüz mü '' Görme engelli kardeşlerimiz vardır burdan geçerken zorlanırlar'' diye..
- Rampaların önüne park ettiğiniz arabalara ne demeli akülü arabalı kardeşlerimizi düşünmeden..
-Sağlam olduğumuz halde işgal ettiğimiz asansörlere hiç değinmeyeceğim..
İşte ben bir kitap olsaydım kendinizi özel insanların yerine koymanızı isteyen kitap olurdum...
Kitap kapağında: Hayatından memnun mutlu özel kardeşlerimizin resmini koyardım..
Mesela, İş yerimdeki Görme engelli Özlem'i ya da Salih'i koymayı çok isterdim.. Çok seviyorum ben onları...
Arka kapak yazısı: Arka kapak yazım şöyle olurdu:
Hayatta her insanın eşit şartlar altında yaşamasına hakkı olduğunu, Özel insanların da bu hakkının elinden alınmasını istemiyorum.. Onları anlamak için gözlerinizi bağlayın... Kulaklarınızı kapayıp karşınızdakinin dudaklarına dikkatlice bakın.. Anlıyor musunuz peki???
Önsöz de şunlar olurdu..
Bu kitap..
Yaşamak güzeldir her insan eşit şartlar içinde yaşadığı sürede...
Sanmayın ki özel insanlar çok mutsuz, ağresif...
Hayat onlara daha güzel aslında..
Gamsız gamsız hiç bir şeyi kafaya takmadan.
İç dünyaları nasıldır kim bilir...
işte böyle olurdu :)
Sevgili Nabrut'a çok teşekkür ederim bu soru için.. İçimi döktüm bu yazıda. Uzun zamandır kitap yazmak isterdim ben.. Hayattın zorluklarından bunaldığım dönemde içimi döken, neden bizim küçümsendiğimizi neden her şeyin zorlaştığını anlatan bir kitap.. Eğer yazsaydım sadece saçmalardım..
- Neden bu konuyu değindim?
Her sabah ben 30 dk yürüyerek işe geliyorum. Gelirken etrafımı gözlemliyorum. Karşıma akülü arabalı kardeşimiz çıkıyor bazen.. O'nu izliyorum Rampa'ların önüne hep arabalar park ediliyor O kardeşimiz geçemiyor geçmeye çalışıyor ama rampa kapalı olduğu için geçemiyor. Yoldan giderse şöförlerimiz çok sabırsızdır bilirsiniz.. Yol vermiyorlar işte..
işte bu yüzden ben de bu tür bir kitap olmak isterdim...
Ben de
El Emeği Oyun Dostları
Kış Güneşimiz
Kreatif Başkan
Mimikli Böcek
Sade ve Derin ( Deeptone)
Hayattan Payetler isimli blog sahiplerinin cevabını merak ediyorum :)
Keyifle cevaplayacağım ben de..
Bir kitap olsaydım adı: ''Empati Kur'' olurdu...
Okurken her insanın aynı olmadığını, özel insanların yaşarken hayatını zorlaştırdığımızı görmenizi isterdim...
Mesela;
-Ben trafikte zorlanıyorum korna çalıyor mu farkında değilim ısrarla kornaya basıyorsunuz düşündünüz mü hiç '' bu işitme engellidir duymuyordur bekleyim geçsin'' falan..
- Görme engelli insanlara özel kaldırımdaki sarı kabarma çizgilerin önüne araba park ediyorsunuz hiç düşündünüz mü '' Görme engelli kardeşlerimiz vardır burdan geçerken zorlanırlar'' diye..
- Rampaların önüne park ettiğiniz arabalara ne demeli akülü arabalı kardeşlerimizi düşünmeden..
-Sağlam olduğumuz halde işgal ettiğimiz asansörlere hiç değinmeyeceğim..
İşte ben bir kitap olsaydım kendinizi özel insanların yerine koymanızı isteyen kitap olurdum...
Kitap kapağında: Hayatından memnun mutlu özel kardeşlerimizin resmini koyardım..
Mesela, İş yerimdeki Görme engelli Özlem'i ya da Salih'i koymayı çok isterdim.. Çok seviyorum ben onları...
Arka kapak yazısı: Arka kapak yazım şöyle olurdu:
Hayatta her insanın eşit şartlar altında yaşamasına hakkı olduğunu, Özel insanların da bu hakkının elinden alınmasını istemiyorum.. Onları anlamak için gözlerinizi bağlayın... Kulaklarınızı kapayıp karşınızdakinin dudaklarına dikkatlice bakın.. Anlıyor musunuz peki???
Önsöz de şunlar olurdu..
Bu kitap..
Yaşamak güzeldir her insan eşit şartlar içinde yaşadığı sürede...
Sanmayın ki özel insanlar çok mutsuz, ağresif...
Hayat onlara daha güzel aslında..
Gamsız gamsız hiç bir şeyi kafaya takmadan.
İç dünyaları nasıldır kim bilir...
işte böyle olurdu :)
Sevgili Nabrut'a çok teşekkür ederim bu soru için.. İçimi döktüm bu yazıda. Uzun zamandır kitap yazmak isterdim ben.. Hayattın zorluklarından bunaldığım dönemde içimi döken, neden bizim küçümsendiğimizi neden her şeyin zorlaştığını anlatan bir kitap.. Eğer yazsaydım sadece saçmalardım..
- Neden bu konuyu değindim?
Her sabah ben 30 dk yürüyerek işe geliyorum. Gelirken etrafımı gözlemliyorum. Karşıma akülü arabalı kardeşimiz çıkıyor bazen.. O'nu izliyorum Rampa'ların önüne hep arabalar park ediliyor O kardeşimiz geçemiyor geçmeye çalışıyor ama rampa kapalı olduğu için geçemiyor. Yoldan giderse şöförlerimiz çok sabırsızdır bilirsiniz.. Yol vermiyorlar işte..
işte bu yüzden ben de bu tür bir kitap olmak isterdim...
Ben de
El Emeği Oyun Dostları
Kış Güneşimiz
Kreatif Başkan
Mimikli Böcek
Sade ve Derin ( Deeptone)
Hayattan Payetler isimli blog sahiplerinin cevabını merak ediyorum :)
okunası ve ders alınası bi kitap olurmuşsun eminim :D
YanıtlaSilöyle mi dersin .)
SilCanım teşekkür ederim buarada benim için bir ilksin :) Ben ne yazarsam yazayım senin kadar güzel anlatamam içimdekileri. Çok duygulandım okurken neden mi? ya bende sizin hakkınıza girmişsem? Empati kurula bilse bir çok ayrılık ortadan kalkardı, ne mutlu bunu başarabilene...
YanıtlaSilcanım benim teşekkür ederim.. aslında empati yoksunu bir milletiz biz.. önce okur dinler '' ne kadar da doğru'' deriz sonra bildiğimiz yoldan devam ederiz dimi? ee empati bunun neresinde??? yaşamayan anlamaz :)
Silçok ilginç cevapların yaaa. iyi ki bu cevapları vermişsin. benim için çok faydalı oldu. yolda ve işte filan pek karşılaşmadığım durumlar. bu yazdıkların düşündürücü. düşünmem lazım. sağol yani. :) mim de zormuş yaaa offf :)
YanıtlaSilcevaplarımın ilginç olduğunu düşünmüyorum canımcım :) çünkü ben birçok şeyin farkındayım.. her sabah sinir gerilemesi yaşıyorum arabalara tekme atasım geliyor insan bu kadar mı düşüncesiz olur diye.
Silahaha herkes zor diyo anacım :)
Darisi bana insallah :) sabahda soyledim canim okumaya kiyamam ben seni "kitap ol gel bana " ^____^ bas kosede dur dertleselim biz ... :) guzel post oldu bu yazi empati yapmayi unutur olduk uyandirmis oldun icimizdeki empati duygusunu .... fighting kerosum
YanıtlaSilinşallah :) geliyorum baş köşene koy beni Nikicanım :)..
YanıtlaSilaslında empati yapmak zor bişey değil kendini karşındakinin yerine koy. sen olsan napardın ? mesela kulaklarını iyice kapat hiç ses gelmesin. annenin dudaklarını oku :D
Kerime aslinda dudak okuma meraki seninle tanismadan oncede vardi bende ama fazla ustune ugratmamistim.. Ama seninmle tanistiktan sonra bu konuda cok empati yapr oldum altyazili bisey izleyecegimde ses acmayip empati yapiyorum seni anlamaya calisiyorum kendimi senin yerine cok koyuyorum anlamaya calisiyorum ic duygularini sen cooooook guclu bir insansin enerkjikde ayrica kaybetme o enerjini ^_^ askimi itiraf ettim yine sana hatunum bekar olunca size sardim bak goruyon mu :)
Silaşkınız karşılıklıdır genç bayan <3 <3 <3 çok sevindim biliyor musun bu empati yapmana.. keşke herkes yapsa bunu.. çok hassaım biliyorsun çabuk alınıyorum misal bugün çok üzüldüm empatisizlikten..
YanıtlaSiliyi ki varsın canikom sefiyom seni <3 <3
nihan benimde duygularımı paylaşmışsın bana söz kalmamış Kerime sen çok farklısın bizim gözümüzde senden öğreniceğimiz bir çok şeyler var elbette :) keşke herkes kendini karşısındakinin yerine koyup azcık düşünse herşey dahadamı güzel olur ne ? :D :D
YanıtlaSilduygusal oldum be sayenizde ağlıcam bana peçete verin.. Ayşe sen gördün biliyorsun beni farklı falan değilim :)
Silevet herşey aynı düşünse hayat bambaşka olurdu...
al kız kutu kutu peçete paylaşalım :) farklısın bacım hemde çok farklı enerjik ve çok hareketlisin neşelisin daha ne olsun :D
YanıtlaSilSeviyorum seni , yüreğini ....
YanıtlaSilEn kısa zamanda yapacağım inşallah:)
Özgem :*
Silbekliyorum :)
bugün okuduğum 4. mim cevabı ve inan hepiniz de çok güzel yazmışsınız.
YanıtlaSilsen ne güzel bir kitap oldun kalbimize dokundun, bizi düşündürdün, farkındalıklarımızı arttrıdın.
ellerine sağlık çok çok teşekkür ederim bu güzel yazı için
bu yazıyın yazmam için beni teşfik ettiğin için sana teşekkür ederim Nabrut..
Silaslında bakarsan herkes farkında ama görmezden geliyor