son zamanlarda...

Selam blogcum... Uzun süre ayrı kaldık senden biliyorum. Canım hiç yazmak istemedi. Önce güzel ülkemde gencecik fidanlar için üzülmekten, sonra da bencilim biliyorum.. Biyonik kulak ameliyatım işte.. Çok moral bozucu bir süreç benim için.
Gencecik fidanlar demişken; kareşim polis benim (mecazi olarak benim kardeşim yok ama amcamın çocukları benim kardeşim.. Benim elimde büyüdüler) İstanbulda tabi o da. Bir ara 6 aylığına Şırnak Silopi'ye gitmişti Polis eksikliğinden gönüllü gitmeyi kabul etmişti. Süresi doldu geldi İstanbula. Silopi'de çok sevdiği arkadaşı şehit olunca bizimki deprasyona girdi geri gitmek istiyor. Yapma çocuğum anneni düşün '' Abla zaten analar hep gözü yaşlı.. Annemin 2 oğlu daha var.. Arkadaşlarım teker teker gitti ben de gitsem annemin gözüne batmaz'' dedi.. Bu daha çok yaraladı beni..
Anladım ki...
Ne kadar boş şeyler için endişe ediyoruz bizler...
Bu sabah işe gelirken karşıdan karşıya geçmek için ışıklarda beklerken birden kırmızı ışık yandı. Ticari taksi ani fren yaptı arkadan gelen motorsiklete çarptı... O genç çocuk ölüm-kalım arasında kaldı. Allahtan kaskı vardı.. Ne oldu bilmiyorum...
Ela'yı kreşe versek evde sıkıldı diyorum.... Sonra evladını kabetmiş anneler geliyor gözlerimin önüne.. Aman diyorum sıkılırsa sıkılsın...
Biyonik kulak ameliyatımı taktım kafaya.. Önceki başarısız geçti. Saçlarımın bir kısmını kazıdılar. Şimdi de başarısız geçerse, saçlarımı yine boş yere kazırlarsa diye stres yapıyordum.. Sonra aklıma kanser olup kemoterapiden saçalrını kaybetmiş insanlar geliyor ve diyorum ki; aman Kerime sende önemsiz şeyi kafaya takıp büyütüyorsun. Bir önceki kazındığında 1 yılda hemen uzadı zaten takılma... diyorum kendi kendime...
Bu aralar hiç keyfim yok.. Muhtemelen kimsenin keyfi yoktur.. Tünelin ucunda ışık göremiyorum ben.. Şimdi muhtemelen herkes bayram telaşına girmişlerdir..
Kimi; bayramda nereye tatile gitsemmmm
Kimi; bayramda ne giyecem giyecek birşeyim yok
telaşındadır belki...
Ben;
Bu bayram da ailemden uzakta olacağım.. Bu kez kendimi yalnız hissedip ağlamayacağım...
Bu bayram da tatile gitmeyeceğim, bayramlık elbise almayacağım...
dedim ya herşey boş...
Sabah sabah çok karışık duygular içindeyim. Şimdi Şef diyor '' Hadi Kerime nette oyalanmayı bırak şunları yaz'' ben kaçtım... Dünyalık işlerle uğraşmaya kaçtım...
Sevgiyle kalın..