Mutlu Perşembeler...
Umursamaz olamamak konusunda çok dertliyim ben.. Ne safım üzülen hep kendim oluyorum.
Biliyorsunuz 6 gün arayla 2 ameliyat olmuştum geçtiğimiz ay. Doğal olarak sevdiklerimden mesaj bekledim. Ama en çok ta kaynım ve eltimden. Evli değiller henüz sözlüler. İkisi de işleri düştüğünde yazarlar bana. Bense aklıma ne zaman gelirse yazarım. Kaynımla aynı evdeyiz ona yazmasam da olur fakat eltime hep yazarım. Aklıma gelir hediyeler alırım ya da yaparım. Doğal olarak ameliyat olduğumda ikisinden de '' Çabuk iyileş ve hemen dön'' mesajı bekledim. Fakat ikisi de yazmadı. İkisine de çok kırıldım. 2nci ameliyatımdan sonra yazdıklarında '' Nihayet aklınıza gelmişim. Bu kez işiniz düşmedi dimi? İkinize de çok kırgınım artık umurumda değilsiniz. Değerli vaktinizi çaldığım için özür dilerim, iyi günler'' dedim ikisine de. İstanbula geldiğimde ikisine de '' Siz kimsiniz ki tanımıyorum sizi'' dedim.
Ama.....
Geçtiğimiz hafta sonu eltim annesiyle tartışıp evden ağlayarak çıkmış. Eşim o esnada dışarıdaydı görmüş. Sormuş neden ağladığını ama söylememiş. E bende duramadım aldım telefonu elime. Yazdım'' İyi misin?'' diye. '' Çay koydum gel bize belki içini dökersin'' dedim. O da geldi. Gittikten sonra kayınvalideme dedim '' Anne ben neden umursamaz olamıyorum? Hastanede sana demiştim artık umursamayacağım demiştim ama olmuyor, sonra üzülen, kırılan hep ben oluyorum'' dedim. O da dedi''.... yengem zamanında beni çok kırmıştı ama ben ona aynısını yapamadım. İçimden gelmedi, kıyamadım ona. Senin de içinden gelmiyor, kıyamıyorsun. Zamanla o kötü sen iyi oluyorsun. Takılma bu konuya'' dedi. Anne dedim benim derdim iyi olmak değil. Biraz da ben umursamaz olayım kıymetim bilinsin istiyorum dedim. Zaman her şeyi gösterecek dedi.
Ben iyi niyetliliğimin kullanıldığını hissediyorum çoğu zaman. O yüzden bazıları gibi '' o beni aramamıştı banane bende onu aramam ağlasın, çok ta tın'' demek istiyorum ama olmuyor..
İşte böyle.. Kırıldım evet, hala içimden bir ses umursama boş ver diyor ama olmuyor...
Neyse...
Bol umursamaz günler dilerim efendim :)
Umursamaz olamamak konusunda çok dertliyim ben.. Ne safım üzülen hep kendim oluyorum.
Biliyorsunuz 6 gün arayla 2 ameliyat olmuştum geçtiğimiz ay. Doğal olarak sevdiklerimden mesaj bekledim. Ama en çok ta kaynım ve eltimden. Evli değiller henüz sözlüler. İkisi de işleri düştüğünde yazarlar bana. Bense aklıma ne zaman gelirse yazarım. Kaynımla aynı evdeyiz ona yazmasam da olur fakat eltime hep yazarım. Aklıma gelir hediyeler alırım ya da yaparım. Doğal olarak ameliyat olduğumda ikisinden de '' Çabuk iyileş ve hemen dön'' mesajı bekledim. Fakat ikisi de yazmadı. İkisine de çok kırıldım. 2nci ameliyatımdan sonra yazdıklarında '' Nihayet aklınıza gelmişim. Bu kez işiniz düşmedi dimi? İkinize de çok kırgınım artık umurumda değilsiniz. Değerli vaktinizi çaldığım için özür dilerim, iyi günler'' dedim ikisine de. İstanbula geldiğimde ikisine de '' Siz kimsiniz ki tanımıyorum sizi'' dedim.
Ama.....
Geçtiğimiz hafta sonu eltim annesiyle tartışıp evden ağlayarak çıkmış. Eşim o esnada dışarıdaydı görmüş. Sormuş neden ağladığını ama söylememiş. E bende duramadım aldım telefonu elime. Yazdım'' İyi misin?'' diye. '' Çay koydum gel bize belki içini dökersin'' dedim. O da geldi. Gittikten sonra kayınvalideme dedim '' Anne ben neden umursamaz olamıyorum? Hastanede sana demiştim artık umursamayacağım demiştim ama olmuyor, sonra üzülen, kırılan hep ben oluyorum'' dedim. O da dedi''.... yengem zamanında beni çok kırmıştı ama ben ona aynısını yapamadım. İçimden gelmedi, kıyamadım ona. Senin de içinden gelmiyor, kıyamıyorsun. Zamanla o kötü sen iyi oluyorsun. Takılma bu konuya'' dedi. Anne dedim benim derdim iyi olmak değil. Biraz da ben umursamaz olayım kıymetim bilinsin istiyorum dedim. Zaman her şeyi gösterecek dedi.
Ben iyi niyetliliğimin kullanıldığını hissediyorum çoğu zaman. O yüzden bazıları gibi '' o beni aramamıştı banane bende onu aramam ağlasın, çok ta tın'' demek istiyorum ama olmuyor..
İşte böyle.. Kırıldım evet, hala içimden bir ses umursama boş ver diyor ama olmuyor...
Neyse...
Bol umursamaz günler dilerim efendim :)
Bende umursamaz olamayanlardanım üstüne en çok üzülen ben olduğum gibi abartanda ben oluyormuşum... boşverecekmişim , onları öyle kabul etcekmişim iyide ben neden olduğum gibi kabul görülmüyorum bn neden kırılmamak zorundayım .... yıllardır çözümsüz kalan bir şey ve o insanlar nedense hep yakınlar yani atsan atılmaz satsan satılmaz ...
YanıtlaSilaynıyız ikimiz de Özge'm..
Silçünkü sen iyisin çünkü senin gibiler artık yer yüzünde sayılı ;) hiç bozma kendini zarar gördüğün an dön arkanı git ama kalbinin iyilikle atan sesini her daim dinle ;)
YanıtlaSilama ben kötü insan olmak istiyorum... sonra üzüldüğümle kalıyorum
SilAhh kerosum hepimizin oyle bir derdi var biz o 'fena' tabiri kuklanicam onu yapamiyoruz iste, ah bu yufka yureklilik...
YanıtlaSilah o yufka yüreklilik yok mu? öldürüyor anacım adamı
SilGeçmiş olsun .
YanıtlaSilFarklı şekillerde bu tarz bir olay benimde başımdan geçti Üzülüyorum ağlıyorum ama umursamaz olamıyorum:/
Bloğuma beklerim sizi sevgiler
teşekkür ederim.
SilAile içinde olunca daha bi üzücü.
davete teşrif edeceğim :)
sevgiler
kıyamadın demi gene neyse sen alçak gönüllüsün yapcak bişey yok ..
YanıtlaSilkıyamadım. napayım
Silayyy iyi kalplisin işte ondan öyle bi şansın yok kiii. boşveer amaan ya işteee hayat:)
YanıtlaSilkırılan üzülen incinen ben oluyorum sonra deep :(
Sil