23/11/2010 bizim Kocci'yle nikah yıl dönümümüz. O güne ait hiç fotoğrafımız yok. Babam tek kızını yangından mal kaçırır gibi evlendirdi. 19 yaşımdaydım o zamanlar, toydum. Mardin'de çalışıyordum, memur olalı 2 ay olmuştu. Bende bilmiyordum ki stajyer memur olduğumu. Babam nikah kıyınca gidersin İstanbul'a dedi sen bilirsin dedim. Nikah kıyıldı ben Mardin'e İlkay İstanbul'a döndü. Tayin çıktı mı? yooooo 13 ay sonra çıktı :D İçimde uktedir nikahımda hiç fotoğraf olmaması. Tek pişmanlığım da babamı dinlemiş olmam.
Aslında babam benim evlenmemi istemiyordu, benim de hemen evlenmeye niyetim yoktu zaten. Benim psikopatın önde gideni bir abim var. Eşimle çıkıyordum o zamanlar. Abim de öğrendi haliyle. Bana işkence yapmıştı. Şöyle ki dedemin vefat haberini vermeye geldiğinde evde kimse yoktu yalnızdım, bulaşık yıkıyordum. Abim de bıçağı aldı eline ve bana saldırdı. O an ölebilirdim de. Annem ve babam da bir şekilde öğrendiler abimin yaptıklarını. (Eşimin o dönem sevgilim olduğunu annem ve babam biliyordu ama kızmıyorlardı) babam da bu böyle olmayacak dedi çağırdı eşimin ailesini öyle oldu bittiyle sözümüz oldu. Sözden 3 gün sonra ben Mardin'e gittim. Abim de geldi benimle kaldı..
İşte böyle nikah benim hem kurtuluşum hem de pişmanlığım oldu. eşimi çok seviyorum, çok ta mutluyum ama içimde ukte kalan şeyler olmasaydı diyorum.. Erken evlenmesem, biraz kendi hayatımı yaşasam diyordum. Benim kısmetim de böyleymiş işte..
(Nikahtan 9 ay sonra düğün oldu. Düğünden 1 hafta sonra ben tekrar Mardin'e gittim. )
Ps. Abimle aram hala düzelmiş değil. Beni hala döver. Ama eşim yanımda olunca dövemiyor. Sadece geçen yıl ameliyatlı olduğum için prensesim, canım, bitanem diye hitap ede ede her istediğimi yaptı sağolsun, sonra iyileştim dayağa devam. Tek kardeşiyim birde..
Öyle işte..
Aslında babam benim evlenmemi istemiyordu, benim de hemen evlenmeye niyetim yoktu zaten. Benim psikopatın önde gideni bir abim var. Eşimle çıkıyordum o zamanlar. Abim de öğrendi haliyle. Bana işkence yapmıştı. Şöyle ki dedemin vefat haberini vermeye geldiğinde evde kimse yoktu yalnızdım, bulaşık yıkıyordum. Abim de bıçağı aldı eline ve bana saldırdı. O an ölebilirdim de. Annem ve babam da bir şekilde öğrendiler abimin yaptıklarını. (Eşimin o dönem sevgilim olduğunu annem ve babam biliyordu ama kızmıyorlardı) babam da bu böyle olmayacak dedi çağırdı eşimin ailesini öyle oldu bittiyle sözümüz oldu. Sözden 3 gün sonra ben Mardin'e gittim. Abim de geldi benimle kaldı..
İşte böyle nikah benim hem kurtuluşum hem de pişmanlığım oldu. eşimi çok seviyorum, çok ta mutluyum ama içimde ukte kalan şeyler olmasaydı diyorum.. Erken evlenmesem, biraz kendi hayatımı yaşasam diyordum. Benim kısmetim de böyleymiş işte..
(Nikahtan 9 ay sonra düğün oldu. Düğünden 1 hafta sonra ben tekrar Mardin'e gittim. )
Ps. Abimle aram hala düzelmiş değil. Beni hala döver. Ama eşim yanımda olunca dövemiyor. Sadece geçen yıl ameliyatlı olduğum için prensesim, canım, bitanem diye hitap ede ede her istediğimi yaptı sağolsun, sonra iyileştim dayağa devam. Tek kardeşiyim birde..
Öyle işte..
Ben de işim yüzünden evlendikten bir sene sonra evime gitmiştim. Can İzmir'deydi ben İstanbul'da :) Ne güzel günlerdi, her yerde misafir gibiydim, şımartılmaktaydım :D
YanıtlaSilAğabeyim yok, hahaha, ama babam Can'ı öğrendiği anda evlilik moduna girmişti. Aslında adamcağız da haklı yirmi yedi yaşımdaydım, evde kaldım diye korktuydu herhal :D
Birlikte nice güzel yıllara :) On altılara, yirmialtılara, otuz altılara.... Mutlulukla🎉
ama senin yaşın baya baya gelmiş ben küçüktüm ki hala küçüğüm :D Kimliğimde de daha küçük yazıyor :D :D
SilTeşekkür ederiimmm :***
Aaa! Kutlu olsun nice yıllara sağlıkla, mutlulukla da. Abine şaşırdım bir psikiyatriste gözükmesi lazım acilen, ilaç tedavisi ile belki düzelir. Normal değil hiç. Böyle söylediğimi söyle sıkıysa gelsin beni dövsün doğduğuna doğacağına pişman edeyim. Silahım da var rahmetli babamın ta Kore'den getirdiği silah. Iskalamam yani. Öldürmem de sakat bırakırım bir daha dövemez. Çok kızdım ya..
YanıtlaSilTeşekkür ederim Müjde abla. Abim psikiyatriye gitti ama düzelmedi. Anneme ve babama da ters. Annem kalp hastası abim annemi de çok üzüyor sonra annem yine yataklara düşüyor. Babamın da gücü abime yetmiyor işte. Küçüklüğünden beri böyle abim. En son gidişimde abi, Ela okula başlayacak beslenme çantasını sen alır mısın? dedim o da beni dövmeye başladı. Bende bir daha bişey istemedim ondan.
SilHayırlı olsun balım. Daha öncede konuşmuştuk Allah o abinin elini kırsın emi
YanıtlaSilKırmasın da biraz vicdan, merhamet versin kuzum.
SilHayirli olsun kerooom... Ahhh o abiyi Allah bildigi gibi yapsin ne diyim. Kiyamadan keroma:( bi gorse sendeki abii ozlemini ve sevgisini ...
YanıtlaSilBilse böyle yapmaz değil mi diyeceğim ama yapar yine de..
SilNice mutlu seneleriniz olsun inşallah, yastığınız hiç ayrılmasın canım benim...
YanıtlaSilDiğer mevzu oldukça derin ve kötü :/ Ne diyeceğimi bilemedim...
Teşekkür ederim canım...
SilDiğer mevzu dipsiz bir kuyu... Benim kaderim de böyleymiş :)
Aaaa valla inanılmaz üzüldüm vah vah yaaa ne diyeyim Allah şifa versin :(((( ha şimdi korktum da sana, ailene bir zarar vermesin başka bir doktora gösterseniz...
YanıtlaSilBen istanbuldayım, annem ve babam da köyde, abim de Kayseri merkezde. Yani bir zararı yok bize. Ayda bir annemi ve babamı ziyarete gidiyor o zamanlar da özlemiş olduğu için üzmüyor abla. Ama fazla kalırsa ya da babam ondan para isterse köpürüyor. Artık babam da bişey istemiyor ondan. Yeter ki iyi olsun, başka bişey istemem diyor.
Sil