07 Aralık 2017

Öylesine

Uzun bir aradan sonra merhaba...
Neredeyse 1 ay olmuş uğramayalı. Aslında buralardayım ama kendi bloguma yazmıyordum.
Şeytanın bacağını kırma vaktim geldi de geçiyor gerçi.
Gelme sebebim, yine iç dökme duvarım..  Uzakta olmak hiç bu kadar oturmamıştı içime. Annem kendimi bildim bileli kalp hastası, anneannem ve teyzemi de kalp hastalığından dolayı kaybetmiştik, sağ olan teyzelerimin hepsi, annem de dahil kalp hastası. Genetik miras diyelim biz ona.
Annem 2009 yılında kalp yetmezliğinden dolayı kalp pili ameliyatı olmuştu; ufak bir stresle bile kalbi hemen tetikler, çarpıntısı nükseder ve hayattan kopar. Gözlerini açamaz. Ve annem şuan E.Üniversitesi Hastaneleri'nde tedavi görüyor. Ameliyat olma durumu var ama şimdilik belirsiz. Bu belirsizliğin içinde benim Kayseri'ye gidememem, annemin hastanede tek başına olması, babamın köy ve Kayseri arasında mekik dokuması ve hava şartlarının kötü olmasından dolayı içim çok huzursuz..

Öte yandan,  sanırsın abimle kardeş değil de düşmanız. Ağustos ayından beri abimle konuşmuyoruz, daha doğrusu Ela abimin zayıf noktası ve onun için yazıyor, whatsaptan görüntülü arıyor. Yoksa aramazdı sanırım.. En kötüsü de, abimin bu eve bir daha gelme demesi.. Babama dediğimde ise, ona ne sen benim biricik kızımsın ve bu ev senin babanın evi. Ne zaman istersen geleceksin dedi.. Ela için bana da katlanacak mecbur, yoksa çok sevdiği yeğenini de görmezdi.. Bunların tek sebebi ise, abimin ayrılmış olduğu sevgilisi....

İşlerim aşırı yoğun, stresten midem ağrıyor, deprasyona giriyorum sanırım bir de bipolar duygulanım bozukluğum zaman zaman nüksediyor. Ela'ya yeterince ilgi gösteremiyorum. Zaman zaman sebepsiz yere ağlıyorum. Sosyal medya da her şey -mış gibi değil mi? Ben de öyleyim işte.. -mış gibi yapıyorum. Mutluy-muş.. iyiy-miş.. Oun üstesinden gelmek için bana iyi gelen şeyleri yapıyorum. Mesela örgü örmek gibi.. O da olmayınca tüm sinirlerim bozuldu ve hevesim kaçtı.. Olmuyor, olmuyor, olmuyor...

İç karartıcı yazıları sevmiyorum aslında, ama yazmak rahatlatıyor.. Neyse ben gideyim de evrak yazayım..


13 yorum:

  1. Kerime'ciğim çok üzüldüm olanlara.
    Öncelikle anneciğine acil şifalar diliyorum, inşallah bir an önce iyi olur, güzel haberlerini beklerim.
    Madem ailede böyle bir genetik kalp durumu var, mutlaka yapıyorsunuzdur ama tüm yemekleri zeytinyağlı pişirin, pilav dahil, ben öyle biliyorum, kırmızı eti de az tüketin onun yerine balığa ağırlık verin. Tabii üzülmesin, strese girmesin en mühimi..

    Abini hatırlıyorum eskiden de yazmıştın, çok üzücü yani niye bu kadar fevri? Nedir derdi? Allah şefkat, merhamet, akıl fikir versin...

    Tüm bunlara sabır, iyilikler diliyorum.
    Bloğunu yeniden açmana çok sevindim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjde ablacığım,
      Zeytinyağ ve tereyağ ağırlıklı besleniriz biz. Kırmızı et hayatımızda pek yok, varsa kıyma olarak var. Annem kızartma yemez fırında yer. Bende öyle. Genetik olunca ne yapsak yine geçmiyor :(
      Abime gelince, bilmiyorum nedenini neden öyle? Amin diyorum duana..
      Teşekkür ederim ablacığım, güzel yazılarla gelirim umarım :)

      Sil
  2. Tahmin ettiğim gibi blog adresinde değişiklik yaptığın için sanırım, takip listemden benim isteğim dışında çıkmışsın:( hemen tekrar ekledim şimdi yazıların panelde görünür sanıyorum, demek o yüzden bloğunu yeniden açtığını görmemişim....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değişiklik yapmadım, mailim adım soyadımla açıktı, ben onu nick yapıp adım soyadımla başka mail açmıştım o yüzden olabilir :)

      Sil
  3. Anneciğine geçmiş olsun, hemen iyileşsin.

    Ağabeyin sanırım hep böyle kalacak, söyleyecek söz bulamıyorum. Yeğenine düşkün olmasına mutlu oldum ama.

    Hepimiz bizi boğan şeylerden uzaklaşıp dikkatimizi keyifli şeylere vermeye çalışıyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amın Handan ablacığım, teşekkür ederim..

      Abim için benim de ümidim yok, hep öyle kalır o.

      Değil mi? iyi ki hobiler ver :)

      Sil
  4. annene çok geçmiş olsun,bazen aile içinde oluyor böyle tatsızlıklar umarım en kısa sürede çözüme kavuşturursunuz....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim.. Şimdilik biraz düzeldi şükür..

      Sil
  5. Yazmak kesinlikle terapi. Ben de karamsar bir yapıya sahibimdir ve yazılarım genelde iç karartıcıdır. Ama olsun yani neysem o, - mış gibi yapamıyorum.
    Annene en acilinden şifalar diliyorum. Daha geçen hafta annem hastanede yattı ve ben onun yanında kalamadığım için içim içimi yedi. Psikoloğa bunu söyledim, çok huzursuzum dedim, " haklısın ama nasıl annen hayatını eşi ve çocukları üzerine kurmuşşsa, senin de sorumlu olduğun bir eşin ve çocukların var dedi. Diyelim ki kızların ünv.de ve sen hasta oldun yanında kim kalacak tabi ki eşin dedi. o yüzden kendini harap etme "dedi.
    Yalnız abinin yaptığı da gerçekten bencillik, umarım geç olmadan hatasını anlar. Allah ıslah etsin.
    Üzme kendini bu kadar.
    Hepimiz ara ara diplerde geziyoruz. Ela ile ilgilenemiyorsan bile akşam ona sarıl uyu yeter.
    Öperim cnm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi? yazmak çok güzel bir terapi..
      Psikolog çok doğru demiş ama işte uygulamaya gelince olmuyor. Annen daha iyidir umarım..

      Sil
  6. her şey için geçmiş olsun hadi yeni yıl çok iyi gelsin ki sanaaa :)

    YanıtlaSil
  7. Bu dönemde ruh hallerimiz çok benzerlik göstermiş Kerimecim ;)
    Geçmiş olsun inşallah çabucak toparlanır anneciğin...

    YanıtlaSil