Sabah sabah..

Günaydın mutlu haftalar....
Güne bol enerjili başlayıp biraz can sıkıntısı yaşadım. O da beni kuaför! sanmaları..Sabah geliyorum personel imzası için 4 kata çıkıp imzamı atıp 2 kata iniyorum daha oturmadan gelip ''saçımı örsene'' demeye başlıyor 2 kişi.. ''Örer misin?'' diye rica etseler neyse de emir verir gibi '' Örsene-Ör'' demelerine kıl oluyorum.. '' Kusura bakma'' dedim bugün.. Daha yeni gelmişim kahvaltı yapıyorum ayol..

Bu konuda suçlu benim sanırım.. Geçenlerde canım sıkıldığında pinterestte saç modelleri bakıyordum. '' saçını örebilir miyim? diye rica etmiştim Örebilirsin dedi ördüm ördüm dee '' isteyeni topla örerim'' demedim... Milli Eğitimden değil de başka kurumdan bi kızı getirmiş saçını örmem için o kız hergün gelip '' saçımı örsene'' demeye başladı.Günde 1 kere değil de 2 kere geliyor bozuldu yeniden ör diyordu ikincide.  Kahvaltı yapıyorum bekler misin dedim kahvaltı yapma önce saçımı ör dedi. ''Senin o yağlı saçını örüp kahvaltıya oturamam dedim içimden''

Geçen hafta cuma günü şefim kurtardı o kızdan '' .... gelirse Şef ve Şube Müdürü kızıyor'' de dedi. Tamam dedim (hala gelmedi. umarım gelmez)

Bu sabah daha simidimi yemeden bizim odadan biri istedi örmemi. Kusura bakma dedim ve yüzüne bakmadım..

Bu bana ders oldu. Canım sıkılsa da gibip '' saçını örebilir miyim? '' demicimmm.... git kuaför örsün saçını yavricim :)

PS: Yanlış anlaşılmasın da ben saç örmeyi severim. Rica değil de emreder gibi söyledikleri için soğudum..