15 Aralık 2016

Bere

Bir çocuğun yüzüne yakışan en güzel şey, şen kahkahaları değil mi?
İşte ben de bu bereyi Eskişehir'de yaşayan, yakından hiç görmediğim Ela için ördüm.
Yüzünde kocaman bir gülümseme olsun, Eskişehir'in soğuğunda o minicik kulaklarını sıcacık tutsun diye. Ama lakin, içime koca bir öküz oturdu sanki.. Elim gitmedi hiç bir şeye.. Ne örgü örmeye, ne kitap okumaya, ne de film izlemeye.. Elim hiç bir şeye gitmedi.
Evet hayat bir şekilde devam ediyor, etmeli de ama bu şekilde değil.. Kendi çocuğumuz aman kötü olmasın diye yüzümüze sahte bir gülümsemeyi takıp, her şey yolundaymışçasına yaşamak ta zor.
Bir bereden yola çıkıp nerelere gelmişim? Kimimizin ruh hali böyle karışık değil mi? Elden gelen tek şey dua, dua, dua.. Neyden bahsettiğimi anladınız siz.
Devrik cümlelerimle, anlatım bozukluğumla, bozuk psikolojimle benden bu kadar... Mesai bitmek üzere, eve gidip Ela'ya bere yapacağım canım istemese de..
Herkese iyi akşamlar dilerim..
Çokça dua edelim..

5 yorum:

  1. Hakikaten durum öyle:( insanın içinden bir şey yapmak gelmiyor nasıl gelsin ki:(? Kolay gelsin bere için:) şimdiden güle güle giysin:) dua etmeye devam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Müjde abla :)
      Dua edelim, çokça..

      Sil
  2. Ne kadar güzel bir bere bu Elâ eminim çok mutlu olacak. Bütün dünyayı düzeltmemiz imkânsız belki ama elimizin ulaştığı yerlere dokunmak güzel.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ela'ya ulaşmış, çok sevmiş. Benden mutlusu yok :)

      Sil